Rabarbar - roślina, która była doskonale znana i popularna w Polsce w okresie PRL-u i w latach 90’. Wprawdzie na początku XXI w. nieco zapomniana, obecnie znów staje się coraz popularniejsza. Rabarbar to roślina należąca do bylin, które jest jednocześnie zaliczana do warzyw. Jej gatunkowa nazwa to rzewień. Jest to pochodzące z Azji warzywo, które trafiło do Polski stosunkowo późno, bo dopiero w XVIII w., ale od tego czasu stało się stałym gościem polskich stołów. Nasiona rabarbaru wystarczą, by wyhodować tę wartościową roślinę w swoim ogrodzie lub na działce.
Co można zrobić z rabarbaru?
Rabarbar na pierwszy rzut oka przypomina przerośnięte łodygi buraka. Z racji na swój charakterystyczny kwaskowy smak, warzywo to doskonale nadaje się do przygotowania:
-
Lemoniad.
-
Soków.
-
Dżemów.
-
Tart.
-
Budyni.
-
Ciast.
Dzięki zawartości szczawianów, jego smak idealnie komponuje się ze słodkimi kremami, stanowiąc doskonałe dopełnienia kompozycji smakowej. Rabarbar sprawdzi się też znakomicie jako składnik odżywczych koktajli w upalne dni, zblendowany np. z malinotruskawką.
Uprawa rabarbaru
Rabarbar najlepiej sadzić do gruntu w kwietniu. Warzywo jest odporne na niskie temperatury, więc ewentualne delikatne przymrozki nie powinny zrobić mu krzywdy. Roślina najlepiej rośnie w glebie dobrze nawiezionej, próchniczej, o zasadowym odczynie. Dla lepszych efektów uprawy warto również wybrać miejsce nasłonecznione, z dostateczną ilością wilgoci. Rabarbar lubi się rozkrzewiać, dlatego aby rośliny nie przeszkadzały sobie wzajemnie, należy je sadzić w co najmniej metrowych odstępach.
Właściwości odżywcze rabarbaru
Rabarbar to bardzo popularne warzywo nie tylko ze względu na swój smak, ale i wartości odżywcze. Łodyga tej byliny to cenne źródło witaminy A, C, E oraz potasu. Rabarbar zawiera również dużo kwasu foliowego i błonnika. Ponadto, ostatnie badania naukowe wskazują, że pieczony rabarbar posiada dużo rapontygeniny, substancji hamującej namnażanie się komórek rakowych. Niestety warzywo nie jest dla wszystkich. Zawarty w rabarbarze kwas szczawiowy przekształca się w szczawian wapnia, co sprawia, że rośliny nie powinny spożywać osoby z chorymi nerkami czy reumatyzmem.