W ostatnich latach Clematisy stały się jednymi z najpopularniejszych pnączy, a centra ogrodnicze oferują do sprzedaży ponad 200 najróżniejszych odmian. Niektóre z powojników tworzą krzaczasty pokrój, jednak zdecydowana większość, to pnące się rośliny o długich i wijących się pędach. Ich największą wartość dekoracyjną stanowią duże i spektakularne kwiaty, które mogą być pojedyncze, półpełne oraz pełne. Różnią się barwą, spotykamy odmiany jednokolorowe, dwukolorowe, a także unikalne okazy wielokolorowe. Gama kolorów jest nieograniczona, od białych, przez delikatne pastele, przez ogniste czerwienie, bordo i fiolety do ciemno granatowych, prawie czarnych odmian.
Nawożenie Clematisów:
Podobnie jak inne rośliny wieloletnie, tak i Clematisy budzą się po zimie do życia. Aby pnącza bez uszczerbku i w dobrej kondycji przetrwały trudny okres zimy, musimy odpowiednio o nie zadbać. Na to wszystko składa się odpowiednie przycinanie, nawożenie oraz zabezpieczanie przed mrozem. Ze względu na obfite kwitnienie przez cały sezon oraz to, że wiosną cała część nadziemna zostaje wymieniana na nowe pędy, clematisy potrzebują właściwego nawożenia przynajmniej w czterech dawkach w ciągu sezonu.
- Wiosenne nawożenie - w okresie silnego wzrostu i rozbudowywania pędów i liści, pnącze najbardziej potrzebuje nawozu azotowego. W tym okresie najlepiej wykonać nawożenie na samym początku oraz pod koniec wiosny, na początku czerwca dzieląc dawkę nawozu na dwie części.
- Letnie nawożenie - nawożenie w okresie letnim, nawozami potasowo-fosforowymi ma największy wpływ na obfitość i długość kwitnienia clematisów, a także wybarwienie kwiatów.
- Nawożenie jesienne (wrzesień) - w tym okresie całkowicie wykluczamy nawozy azotowe, aby wprowadzać powoli rośliny w stan zimowego spoczynku. Stosujemy wyłącznie próchnicę z kompostem oraz nawóz fosforowe (mączka kostna)
- Przed zimą - bezpośrednio przed zabezpieczeniem roślin na zimę, podsypujemy pod powojniki przesiany popiół drzewny w dawce 0,5 kg na roślinę.Po jesiennym cięciu pędów należy zastosować środki grzybobójcze, które zahamują rozwój grzybów, które mogły dostać się do ran po cięciu porażając całą roślinę. Jesień, to świetny czas na zastosowanie kompostu oraz ściółkowanie gleby. Użyj bogatego w składniki naturalnego kompostu, a następnie rozrzuć 5 centymetrów ściółki na powierzchni gleby. Ściółkowanie chroni rośliny przed utratą wilgoci z gleby, rozwojem chwastów i zabezpiecza system korzeniowy przed mrozem.
Cięcie Clematisów:
Odpowiednie cięcie pędów ma również znaczący wpływ zarówno na kwitnienie i rozwój całej rośliny, jak i odporność na niekorzystne warunki zimą. Większość odmian powojników jest przycinanych na wiosnę, ale wykonuje się to według naturalnych potrzeb rośliny.
- Cięcie sanitarne: odetnij suche pędy, liście i kwiaty ostrym sekatorem, przejrzyj pędy i sprawdź czy nie widać na nich objawów chorób i szkodników. Jeżeli takie znajdziesz, również je usuń. Po cięciu zabezpiecz rany odpowiednią maścią ogrodniczą.
- Cięcie formujące: najlepiej jest je przeprowadzić jesienią , ponieważ po opadnięciu liści, wszystkie pędy są wyraźnie widoczne i z łatwością można nadać im pożądany kształt. Po cięciu i uformowaniu, pozostałe pędy podwiązuje się sznurkiem ogrodniczym, który w porównaniu do plastikowych lub metalowych zabezpieczeń nie uszkadza delikatnych i kruchych pędów. Metoda przycinania zależy od wieku rośliny, zagęszczenia pędów, sposobu wzrostu i odmiany powojników.
Przycinanie wszystkich grup powojników, powinno się odbyć najwcześniej w trzecim roku od posadzenia ich do gruntu lub donic. Odmiany o gęstym pokroju, tworzące wiele pędów tnie się mocniej i regularnie, aby usnąć nadmiernie zagęszczone, uszkodzone i chore pędy. Jeżeli nie umiesz rozpoznać, jakiego powojnika masz u siebie w ogrodzie, zdaj się na pomoc specjalistów i nie przycinaj rośliny bez uzyskania odpowiedniej dawki wiedzy. W innym wypadku możesz zaszkodzić roślinie, która w kolejnym sezonie może nie wydać kwiatów.
Zabezpieczanie Clematisów na zimę:
Okrywanie Clematisów na zimę nie różni się wyjątkowo od zabezpieczania przed mrozem innych bylin i pnączy. Odmiany o wczesnym i średnio wczesnym kwitnieniu są z reguły bardziej odporne od odmian o późniejszym terminie kwitnienia. U odmian, których nie przycina się szczególnie mocno, zabezpieczamy miejsce wokół korzeni przykrywając ściółką lub piaskiem. Część nadziemna okrywa się stroiszem i liśćmi. Jeżeli przez długie miesiące będzie zalegać pokrywa śnieżna, to powojniki doskonale przetrwają zimę i bez okrywania. Bardzo młode sadzonki, które były sadzone na jesieni można zabezpieczyć warstwą słomy, a na wierzch położyć ceramiczną doniczkę z otworem u góry. Dorosłe odmiany mieszańcowe okrywamy grubą warstwą suchych liści, słomy, a na pędach układamy piramidę z gałązek drzew iglastych. Temperatura graniczna po której konieczne jest zabezpieczenie powojników, to -7 stopni Celsjusza. Gdy temperatura wzrośnie i znajdzie się powyżej zera, ściągamy kolejne warstwy, aby nie doszło do zaparzenia korzeni, skraplania się wody, która będzie zamarzać i stanie się zagrożeniem dla roślin.
Postępuj zgodnie z prostymi trzema zasadami:
- właściwe nawożenie,
- odpowiednie przycinanie
- stosowanie okrycia podczas mroźnej aury, a w kolejnym sezonie doczekasz się pięknych i obficie kwitnących Clematisów!
